Οίνος…ο αγαπητός - μέρος 2

Η σύσταση & οι κυριότερες βιταμίνες του κρασιού 

Αν βάλουμε το κρασί «κάτω από το μικροσκόπιο», θα διαπιστώσουμε ότι  αποτελείται από έναν κυκεώνα ουσιών, με διαφορετικές ιδιότητες. Η κάθε μία από αυτές «δίνει το στίγμα της», συμμετέχοντας ποσοτικά και ποιοτικά  ανάλογα, βάζοντας την δικιά της πινελιά στο τελικό θρεπτικό και οργανοληπτικό αποτέλεσμα.

Εκτός από το νερό, οι κυριότερες κατηγορίες ουσιών που συμμετέχουν στη σύσταση του κρασιού είναι οι εξής: βιταμίνες, καρβονυλικές ενώσεις, ανόργανα συστατικά, τερπενικές ενώσεις, οργανικά και πτητικά οξέα, ένζυμα, εστέρες, ζάχαρα, αρωματικές ενώσεις, αλκοόλες, πηκτινικές ουσίες, αζωτούχες ενώσεις, φαινολικές ενώσεις.

Ο οίνος με βάση τα τεκμήρια, σαν ευφραντικό, αποτελεί μια σχετικά καλή  συμπληρωματική πηγή βιταμινών Β1, B2, Β3, Β5, Β6, Β12, Βιοτίνης και C. Ο πλούτος και η σημασία του οίνου για την διατροφή του ανθρώπου δεν εξαντλείται μόνο στο βιταμινικό του περιεχόμενο, άλλα και σε ένα μεγάλο πλήθος άλλων ουσιών (όπως τα αντιοξειδωτικά), με πολλαπλές θετικές επιδράσεις σύμφωνα με τα πορίσματα ερευνών όπως θα δούμε παρακάτω, που τον καθιστούν ιδιαίτερα σημαντικό για την καλή υγεία του ανθρώπου.

Οίνος…ο αγαπητός - μέρος 1

Ετυμολογία 

Την λέξη "οίνος" την συναντάμε στην ελληνική γλώσσα από τους μυκηναϊκούς χρόνους στη γραμμική Β, ωστόσο δεν είναι γνωστή η προέλευσή της. Η λέξη απαντάται σε όλες σχεδόν τις γλώσσες της Μεσογείου καθώς και στις περισσότερες της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας. Οι τύποι των σημιτικών γλωσσών (εβραϊκά jajin, αραβικά wain) θεωρούνται δάνεια από γειτονικούς λαούς. Οι κελτικοί τύποι (αρχαία ιρλανδικά fin, γαλατικά gwin) θεωρούνται δάνεια από τη λατινική γλώσσα (vinum), κάτι που ορισμένοι δέχονται και για το γοτθικό-γερμανικό wein, από το οποίο με τη σειρά τους κατάγονται πιθανότατα οι τύποι των σλαβικών και βαλτικών γλωσσών. Πιθανότερη εκδοχή θεωρείται ωστόσο ότι η λέξη προήλθε από μια άγνωστη γλώσσα της περιοχής του νοτίου Καυκάσου, από την λέξη «βίνος», δηλαδή αγαπητός, επίθετο που έδωσαν οι  Άρειοι στον χυμό του σταφυλιού.

Η λέξη "κρασί" αντικατέστησε τη λέξη "οίνος" στους βυζαντινούς χρόνους και προέρχεται  από τη λέξη κράσις (ανάμειξη με νερό), που παραπέμπει στη συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων να πίνουν το κρασί τους ανακατεμένο με νερό.

Ρούμι…Αύρα Καραϊβικής - Μέρος 2

Είδη – Στυλ

Το ρούμι που παράγεται από τα παραπροϊόντα της ζαχαρουργίας (μελάσα) ονομάζεται βιομηχανικό, ενώ το παραγόμενο από χυμό ζαχαροκάλαμου χαρακτηρίζεται ως γεωργικό.
Το Λευκό - silver είναι ελαφρύ και αρκετά ξηρό ρούμι που έχει υποστεί παλαίωση 1 χρόνο ή και καθόλου. Τα περισσότερα λευκά, ελαφριά ρούμια που έχουν φιλτραριστεί με ξυλάνθρακα διακρίνονται από ανεπαίσθητη ουδέτερη γεύση και άρωμα, «φέρνοντας» προς την βότκα. Αυτό είναι και το ρούμι που «πουλάει» σήμερα, το ελαφρύ που αποτελεί ιδανική βάση για κοκτέιλ.

Ρούμι…Αύρα Καραϊβικής - Μέρος 1

Ετυμολογία

Το ρούμι είναι ένα απόσταγμα ζυμωμένου χυμού ζαχαροκάλαμου ή μελάσσας. Η αναζήτηση της ετυμολογίας και της προέλευσης της λέξης ρούμι, χάνεται στους σκοτεινούς και ομιχλώδεις μαιάνδρους της ιστορίας. Η λατινογενής και πιθανότερη εκδοχή της λέξης ρούμι προέρχεται από σύντμηση που χρησιμοποιήθηκε από τους πειρατές, υποδηλώνοντας την πρώτη ύλη, το saccharum (ζάχαρη). Το απόσταγμα ζαχαροκάλαμου το ονομάζανε οι Ισπανοί «γκιλντίβ», ενώ οι ιθαγενείς το λέγανε «ταφιά».

Bitter & Amaro…η ανατομία του πικρού - Μέρος 6

Unicum

«Das ist ein UNIKUM". "Αυτό είναι μοναδικό!"…Αυτά ήταν τα λόγια του Κάιζερ Joseph II, αφού δοκίμασε το ποτό για πρώτη φορά…Αυτή η δήλωση έδωσε στο ποτό το σημερινό του όνομα… Ο Péter Zwack επινόησε αυτό το εξαιρετικό ποτό το 1790, ένα από τα πιο δημοφιλή εμπορικά σήματα της Ουγγαρίας και εθνικό ποτό, που για πάνω από 200 χρόνια αντιπροσωπεύει αριστουργηματικά την ουγγρική παράδοση. Οι Ούγγροι ορκίζονται σ’ αυτό…

Bitter & Amaro… η ανατομία του πικρού - Μέρος 5

Amaro Montenegro… το «απόσταγμα των αρετών»

Το Amaro Montenegro είναι ένα παραδοσιακό ιταλικό amaro, που δημιουργήθηκε το 1885 στην Μπολόνια, χάρη στους επίμονους πειραματισμούς του διάσημου οινοπνευματοποιού και βοτανολόγου Stanislao Cobianch. Ο Stanislao, ένας παθιασμένος και δημιουργικός άνθρωπος,  εμπνευσμένος από τα χρώματα, τα αρώματα, και τις γεύσεις που «αποκόμισε» από τα πολλά ταξίδια του σε όλο τον κόσμο… μετά από ατέλειωτες άγρυπνες νύχτες, κατέληξε τελικά στην φόρμουλα του Amaro Montenegro.
Σαράντα χρόνια αργότερα, ο περίφημος Ιταλός ποιητής και συγγραφέας του περασμένου αιώνα Gabriele D'Annunzio, χαρακτήρισε το Amaro Montenegro, ως το «απόσταγμα των αρετών».  Το δε όνομά του δόθηκε ως φόρος τιμής στη δεύτερη βασίλισσα της Ιταλίας, την πριγκίπισσα Ελένη του Μαυροβουνίου, με την ευκαιρία του γάμου της με τον Ιταλό πρίγκιπα Βίκτωρα Εμμανουήλ III.
Το Amaro Montenegro θεωρείται ως το πρώτο ιταλικό φυτικό εκχύλισμα τύπου αμάρο και η αρχική παραδοσιακή συνταγή παραμένει ίδια μέχρι και σήμερα και φυλάσσεται μυστική για πάνω από ένα αιώνα.

Bitter & Amaro…η ανατομία του πικρού - Μέρος 4

Jagermeister

Η ιστορία του αρχικυνηγού…

Ποτό - θρύλος, το Γερμανικό bitter με το «δύσκολο» όνομα, (γιεγκερμάιστερ) που στα Γερμανικά σημαίνει: Ο αρχηγός των κυνηγών και προέρχεται ως αναφορά στο Γερμανό Άγιο Herbertus, προστάτη των κυνηγών.
Το Jagermeister δημιουργήθηκε το 1934 από τον Γερμανό Curt Mast, ενώ την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε στη γερμανική αγορά. Το 1878, η οικογένεια Mast δημιούργησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής σε μια κωμόπολη της Γερμανίας, το Wolfenbόttel.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 στις Η.Π.Α επικρατούσε ένα ανατρεπτικό περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα, κάποιοι bartenders από τη Νέα Ορλεάνη, αποφάσισαν να διαφοροποιηθούν από τη μάζα και να ανήκουν σε ένα ιδιαίτερο club. Για συνδετικό κρίκο αυτού του club επέλεξαν το Jagermeister, ως το αυθεντικό σφηνάκι τους. Πίνοντας ένα Jager, τα μέλη του club αποκτούσαν κάτι σαν ένα μυστικό κώδικα επικοινωνίας μεταξύ τους. Σ` αυτό συντέλεσε η ιδιαίτερη γεύση του ποτού και ο σταυρός του λογότυπου, που βρίσκεται μεταξύ των ελαφόκερων ενός αρσενικού ελαφιού.

Bitter & Amaro…η ανατομία του πικρού - Μέρος 3

Amaro Ramazzoti 

Άλλο ένα τονωτικό αμάρο Μιλανέζικης προέλευσης, από 33 βότανα, ρίζες και μπαχαρικά, που μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται η γεντιανή, το ραβέντι, η κανέλα η κίνα, η ρίγανη, το νεράντζι από τα νησιά Κουρασάο, η φλούδα από γλυκά πορτοκάλια της Σικελίας  και άλλα συστατικά, τα οποία του προσδίνουν ένα χαρακτηριστικό άρωμα.
 Είναι ευκολόπιοτο και διακρίνεται από μια αλκοολική ελαφράδα (30%), με γερά δεμένη πάνω της μια αέρινη, επίμονη πικράδα. Είναι ένα δυνατό λικέρ, με λεία και λεπτή γεύση όπου κυριαρχεί το πορτοκάλι, με μια εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στο γλυκό και το πικρό.

Bitter & Amaro…η ανατομία του πικρού - Μέρος 2

 Campari

Ιστορία – διαδρομή

Διάσημο ιταλικό bitter που επινοήθηκε γύρω στα 1860, από τον μπάρμαν Gastone Campari, ο οποίος αρέσκετο να κάνει πειράματα και  να εφευρίσκει κοκτέιλς, στο υπόγειό του Cafe Campari, στο Μιλάνο της Ιταλίας. Δεν άργησε να γίνει το πιο διάσημο απεριτίφ στους κύκλους του jet set στη Γαλλική Ριβιέρα, όπου ουσιαστικά έπαιζε χωρίς αντίπαλο...Σήμερα θα το βρείτε μπροστά σας παντού στην Ιταλία και πολύ περισσότερο στα παραθαλάσσια μέρη. Παραμένει μακράν το πιο δημοφιλές παγκοσμίως απεριτίφ, με εκρηκτικές πωλήσεις και διανέμεται σήμερα σε περισσότερες από 190 χώρες, ενώ πιστεύεται ότι αποτέλεσε την έμπνευση και για άλλα πικρά - γλυκά ποτά, όπως το Kinnie, που παράγεται στη Μάλτα από το 1952.

Bitter & Amaro…η ανατομία του πικρού - Μέρος 1

Ετυμολογία – Ορισμός

Τα bitter και amaro (πικρά στα Γερμανικά και στα λατινικά αντίστοιχα) ή ελιξίρια, είναι μια κατηγορία ποτών που παράγονται με μυστικές συνταγές, από την εκχύλιση σε αλκοόλ διάφορων φυτικών συστατικών, κατά κανόνα πικρών με χαρακτηριστικές βοτανικές γεύσεις. 

Creame Liqueurs - Μέρος 2

Amarula Cream Liqueur

Το Amarula είναι ένα cream λικέρ της Νότιας Αφρικής, με 17% αλκοόλ, που γίνεται από κρέμα γάλακτος, ζάχαρη και τα φρούτα του Αφρικανικού δέντρου Marula (Sclerocarya birrea), - γνωστό και ως το δέντρο του ελέφαντα ή δέντρο του γάμου. Το  marula φύεται σε πολλές πεδιάδες της υπο - Σαχάριας και  της Νότιας Αφρικής, όπως στην Μποτσουάνα, την Σουαζιλάνδη, την Ναμίμπια και την Ζιμπάμπουε, όπου αναπτύσσεται σε άγρια κατάσταση για μόλις λίγες εβδομάδες του έτους. Εκτός από νόστιμο, είναι επίσης πλούσιο σε πρωτεΐνες, βιταμίνη C, κάλιο, ασβέστιο και μαγνήσιο.

Creame Liqueurs - Μέρος 1

Στο παρόν αφιέρωμα – πόνημα, θα περιηγηθούμε και θα εξερευνήσουμε τον γλυκό και κρεμώδη χώρο των Cream liqueurs. Αποτελούν μια ιδιαίτερη και άκρως ενδιαφέρουσα κατηγορία δημοφιλών ηδύποτων, που συνδυάζουν διάφορες αλκοολικές βάσεις με κρέμα γάλακτος. Δεν πρέπει να συγχέονται με τα Crème liqueurs, τα οποία έχουν μεν κρεμώδη υφή, αλλά δεν οφείλουν αυτό τους το χαρακτηριστικό στην κρέμα γάλακτος.                                            

Ιδιαίτερα ποτά...

Danziger Goldwasser…το ελιξίριο των αλχημιστών

Το Danziger Goldwasser είναι ένα δυνατό λικέρ το οποίο παραγότανε  τουλάχιστον από το 1598 στο Danzig (Gdańsk). Στα Πολωνικά ονομάζεται Gdańska Wódka, δηλαδή βότκα του Γκντανσκ, ενώ στα γερμανικά Goldwasser σημαίνει στην κυριολεξία «χρυσό νερό». Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό αυτού του ποτού είναι οι μικρές νιφάδες  χρυσού των 22 καρατιών που αιωρούνται σε αυτό.

Τσίπουρο…Το Πνεύμα Του Μπουκαλιού - Μέρος 2

Πώς πίνεται το τσίπουρο;

Κι αυτό είναι θέμα γούστου, αν και οι αποσταγματοποιοί προτείνουν  τα τσίπουρα να πίνονται δροσερά ή γύρω στους 12ο C. Αν τα πίνετε πολύ πιο κρύα, προσοχή γιατί μπορεί να  μας παρασύρουν σε υπερκατανάλωση.
Σερβίρεται σκέτο και δροσερό -αλλά όχι παγωμένο-, σε μικρά ποτήρια. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, σερβίρεται και σε ψηλό ποτήρι με πάγο. Το τσίπουρο με γλυκάνισο συνήθως σερβίρεται με πάγο και νερό, όπως το ούζο.
Το τσίπουρο πίνεται ως ορεκτικό πριν από το φαγητό, με συνοδεία μεζέδων. Το τσίπουρο (χωρίς γλυκάνισο) μπορεί να καταναλωθεί και μετά το γεύμα, ως χωνευτικό.

Τσίπουρο…Το Πνεύμα Του Μπουκαλιού - Μέρος 1

Ορισμός - Ετυμολογία
    
Τσίπουρο είναι το αλκοολούχο ποτό που προκύπτει από την απόσταξη των στέμφυλων, δηλαδή της μάζας που απομένει από την συμπίεση των σταφυλιών κατά την οινοποίηση. Τσίπουρα ονομάζουμε και τα στέμφυλα, ενώ στην Κρητική διάλεκτο τα συναντούμε σαν τσικουδιά.
Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι το τσίπουρο, η ρακή και η τσικουδιά είναι το ίδιο ποτό: απόσταγμα από τα ράκη των σταφυλιών (τα πατημένα σταφύλια). Η κυριότερη διαφορά του τσίπουρου από την τσικουδιά ή ρακή, είναι ότι η τσικουδιά είναι προϊόν μονής απόσταξης.

Τεκίλα σημαίνει ηφαίστειο...

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Η ιστορία του εθνικού ποτού του Μεξικού

Σύμφωνα με έναν παλιό Μεξικάνικο θρύλο, ένας κεραυνός έπεσε πάνω σε μια αγαύη…όταν οι ινδιάνοι δοκίμασαν το υγρό που «έκαιγε» και τους «έφτιαχνε» την διάθεση το θεώρησαν θεόσταλτο δώρο!

Ένας άλλος θρύλος αναφέρεται στον συντετριμμένο από την απώλεια της αγαπημένης του θεό Tepoztecal, που θέλοντας να ξεσπάσει, αποφάσισε να κάνει κακό τους ανθρώπους.

Ευτυχώς…ο θεός Quetzalkoatl, του χάρισε την περιοχή που ευδοκιμεί η αγαύη, ως αντάλλαγμα για τη σωτηρία των θνητών. Πίνοντας τον μεθυστικό χυμό της ξεχνούσε τον πόνο του, με αποτέλεσμα να «γίνει» ο Διόνυσος των Αζτέκων...

Λικέρ καφέ - Μέρος 2

Kona Gold

Ο Kona είναι ο μόνος καφές που καλλιεργείται στις ΗΠΑ και θεωρείται από τους καλύτερους στον κόσμο. Μεγαλώνει μόνο στις πλαγιές των ηφαίστειων Mauna Loa και Mauna Kea της Χαβάης. Είναι τόσο δυνατός, με πλούσιο, γεμάτο σώμα και ξεχωριστή γεύση, που δεν χρειάζεται πρόσθετα, όπως κακάο, καραμέλα και βανίλια, όπως συμβαίνει με άλλους αδύναμους κόκκους καφέ. Δικαιωματικά, ανήκει στην αφρόκρεμα των καλύτερων λικέρ καφέ στον κόσμο (26% vol.), κάτι που επιβεβαιώνουν και «τυφλές» γευστικές δοκιμές. « Νομίζω ότι ο Kona έχει την πιο πλούσια γεύση από οποιοδήποτε άλλο καφέ…» αναφέρει ο Mark Twain, μετά από μια επίσκεψή του στο Μεγάλο Νησί της Χαβάης το 1866.

Λικέρ καφέ - Μέρος 1

Kahlua

Η Veracruz στο Μεξικό, όπου βρίσκεται ο οίκος της Kahlua, είναι γνωστή όχι μόνο για τις γεωργικές καλλιέργειές της, όπως του καφέ Arabica και του ζαχαροκάλαμου αλλά και ως ένα πολυπολιτισμικό κέντρο από διαφορετικούς ανθρώπους, με πλούσιο μείγμα παραδόσεων.
Το 1936 ο χημικός Senor Bianco, ξεκινάει να φτιάχνει ένα  λικέρ με κόκκους αράμπικα. Το 1962 ο χημικός Montalvo Lara, τροποποιεί την αρχική συνταγή, κάνοντάς το πιο εκλεπτυσμένο. Το 1964 το ποτό εξάγεται στις ΗΠΑ και γρήγορα γίνεται σημείο αναφοράς, σήμερα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε πωλήσεις λικέρ παγκοσμίως.

Μοναστηριακά λικέρ

Chartreuse
Η ιστορία του ξεκινά τον 11ο αιώνα, με τη δημιουργία του μοναστικού τάγματος των Chartreuse (Σαρτρέζ) από τον Bruno, πρύτανη του πανεπιστημίου της Ρεμς, που το 1084 αποφάσισε να μονάσει. H μονή Grande Chartreuse με ιστορία χιλίων ετών, βρίσκεται στην κοιλάδα των βουνών Chartreuse, στους πρόποδες των Άλπεων, βορείως του Παρισιού.

Σαμπάνια…Ο πιο φημισμένος οίνος του κόσμου.

Στα τέλη του 17ου αιώνα, στη Β. Γαλλία μεταξύ του 48ου και 49ου παράλληλου, στην επαρχία της Καμπανίας και στον νομό Μarne γεννήθηκε η σαμπάνια, το ποτό του έρωτα, η μεγάλη Γαλλίδα κυρία των τιμών… Το ψυχρό κλίμα της Καμπανίας δεν επέτρεπε σε όλα τα κρασιά να ολοκληρώσουν την ζύμωσή τους, οπότε τα εναπομείναντα ζάχαρα ζυμώνονταν εκ νέου την άνοιξη που ανέβαινε η θερμοκρασία, δημιουργώντας τις προκλητικές και παιχνιδιάρικες φυσαλίδες του διοξειδίου του άνθρακα (CO2).