Βιταμίνη Β3...ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Ιστορία.
Η ασθένεια πελλάγρα, που οφείλεται σε έλλειψη νιασίνης, πρωτοπαρατηρήθηκε τον 18ο αιώνα στην Ιταλία και την Ισπανία, όπου είχε λάβει ενδημικές διαστάσεις, λόγω της σχεδόν αποκλειστικής διατροφής αυτών των πληθυσμών με καλαμπόκι. Το 1900 ο Αμερικανός γιατρός Goldberger, διαπίστωσε ότι σε ένα ορφανοτροφείο, όπου τα περισσότερα παιδιά παρουσίαζαν την ασθένεια, κάποια από αυτά δεν νόσησαν και αυτό αποδόθηκε στην κατανάλωση γάλακτος και κρέατος, που προήλθε από μικροκλοπές, από τα λιγοστά αποθέματα του ιδρύματος.

Βιταμίνη Β2...ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

 Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Το 1897 ο Άγγλος χημικός Blythe, παρατήρησε την ύπαρξη μιας υδατοδιαλυτής έγχρωμης ένωσης στο τυρόγαλα, η ανακάλυψη  της οποίας και ο χαρακτηρισμός της ως βιταμίνης έγινε το 1917.
Η βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη), είναι μια αζωτούχος οργανική ένωση με μορφή πορτοκαλοκίτρινων κρυστάλλων. Το όνομά της οφείλεται σε ένα ζάχαρο που περιέχει (την ριβόζη) και στο κίτρινο χρώμα της (στα λατινικά - flavus). Συμμετέχει σε ζωτικές για τον μεταβολισμό αντιδράσεις και κυρίως στην παραγωγή ενέργειας.

Βιταμίνη Β1...ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Η βιταμίνη Β1 ανακαλύφθηκε το 1910 από τον Ολλανδό Κρίστιαν Άικμαν, ιατρό στην Τζακάρτα της Ινδονησίας, ο οποίος ανακάλυψε ότι η ασθένεια μπέρι-μπέρι οφειλόταν στη χρήση αποφλοιωμένου ρυζιού.

Βιταμίνη Κ...ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Το 1929 ο Δανός Dam, περιέγραψε μια αιμορραγική πάθηση στα κοτόπουλα, η οποία υποχωρούσε με την χορήγηση τριφυλλιού. Το όνομα της βιταμίνης Κ οφείλεται στο πρώτο γράμμα της γερμανικής λέξης "Koagulation" που σημαίνει πήξη, λόγω της αντιαιμορραγικής της ιδιότητας. 

Βιταμίνη Ε...ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Ιστορία.

Η βιταμίνη Ε (τοκοφερόλη) ανακαλύφθηκε το 1922, από τους Αμερικανούς ιατρούς Herbert McLean Evans και Katharine J. Scott Bishop, μετά από πειράματα σε αρουραίους, που με συγκεκριμένη διατροφή δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πέραν από τις μέχρι τότε γνωστές βιταμίνες, θα έπρεπε να υπάρχει και κάποιος άλλος παράγοντας που επιδρά στο αναπαραγωγικό σύστημα και ο οποίος βρέθηκε στους σπόρους του σιταριού. Το 1936, ο Evans απομόνωσε την τοκοφερόλη από φυτικά έλαια και την ονόμασε έτσι λόγω της φυσιολογικής της δράσης, από τις ελληνικές λέξεις "τόκος" (γέννα, δημιουργία) και "φέρω", επειδή η απουσία της είχε συσχετισθεί με προβλήματα στην αναπαραγωγική λειτουργία, όπως αποβολές εμβρύων. Το 1938 παρασκευάστηκε συνθετικά στην Ελβετία από τον Karrer και τον Smith στις Η.Π.Α.

Βιταμίνη D...ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

Η αντιρραχιτική δράση του μουρουνέλαιου ήταν γνωστή από παλιά. Ο H. Bennet αναγνώρισε πρώτος την του διαιτητική αξία, ενώ ο E. Mellanby το 1918 απέδειξε ότι η ραχίτιδα είναι διατροφική πάθηση και ότι το μουρουνέλαιο περιέχει κάποια συστατικά που την προλαμβάνουν. Παρασκευάστηκε σχεδόν ταυτόχρονα στην Βρετανία και τη Γερμανία το 1931.
Η βιταμίνη D είναι κρυσταλλική ουσία σε καθαρή μορφή, που ανήκει στις στερόλες και υπάρχει σε δύο μορφές, την D2 (εργοκαλσιφερόλη) και την D3 (χοληκαλσιφερόλη), που και οι δυο σχηματίζονται στο δέρμα μας από την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας του ήλιου, πάνω στις προβιταμίνες εργοστερόλη και χοληστερόλη αντίστοιχα. Μια διαδικασία που διαρκεί 3 ημέρες περίπου.

Βιταμίνη Α...ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

Το 1917 ο Mc Collum απέδειξε ότι η ξηροφθαλμία, μια πάθηση των ματιών, οφείλεται στην έλλειψη βιταμίνης Α. Η βιταμίνη Α είναι μια αλκοόλη, κρυσταλλικής σύστασης που συναντάται σε 3 μορφές: 1) Α1 (ρετινόλη). 2) Α2 (δεϋδρορετινόλη), που παρουσιάζει την μισή δραστικότητα από την Α1 και βρίσκεται μόνο στο συκώτι μερικών ψαριών του γλυκού νερού. 3) καροτένια (προβιταμίνη Α) τα οποία μετατρέπονται σε βιταμίνη Α στο λεπτό έντερο. Υπάρχουν σε πάνω από 100 διαφορετικά καροτένια σε φρούτα και λαχανικά και καλύπτουν τα 2/3 περίπου των αναγκών του ανθρώπου σε βιταμίνη Α. Το σημαντικότερο από άποψης δραστικότητας είναι το β-καροτένιο, 2 μόρια του οποίου μετατρέπεται σε 1 μόριο Α1, ενώ το α- και γ-καροτένιο, όπως και η κρυπτοξανθίνη του καλαμποκιού, διαθέτουν το ήμισυ της δραστικότητάς του.

Καρπούζι…ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.  

Το καρπούζι (Κίτρουλλος ο εριώδης), είναι φρούτο του γένους Citrullus, του είδους lanatus, που ανήκει στην  συνομοταξία των Αγγειόσπερμων, στην ομοταξία των Δικοτυλήδονων και στην οικογένεια των Κολοκυνθοειδών.

Πατρίδα του είναι η Νότια Αφρική και είναι «ξαδέρφια» με το αγγούρι και την κολοκύθα. 

Εκτός από νόστιμο και δροσιστικό, το καρπούζι είναι αναζωογονητικό, αποτοξινωτικό, διουρητικό και μεταξύ άλλων χαλαρώνει τα αγγεία μειώνοντας τον κίνδυνο για υπέρταση ενώ βελτιώνει και την σεξουαλική λειτουργία στον άνδρα.  

Κεράσια και βύσσινα…ότι θα έπρεπε να ξέρετε.

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.  

Τα κεράσια είναι οι καρποί του δένδρου της κερασιάς. Είναι μικροί καρποί, με σφαιρικό σχήμα  και λείο, γυαλιστερό φλοιό κόκκινου χρώματος, που ποικίλλει ανάλογα με την ποικιλία. Η σάρκα τους είναι επίσης κόκκινη, χυμώδης και τραγανή, με ακαταμάχητη γλυκιά και υπόξινη γεύση.
Είναι από τα πιο προικισμένα φρούτα σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνες και μέταλλα που σε συνδυασμό με τις χαμηλές τους θερμίδες καθίστανται "βόμβες" θρεπτικών συστατικών, με πολλαπλές ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία μας.

Φράουλες...ότι θα έπρεπε να ξέρετε!

 Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.  

Ορισμός - Ετυμολογία - Ιστορία - Είδη. 

Η φραουλιά (Fragaria vesca) ή χαμαικέρασος, είναι ποώδες, αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό της οικογένειας των ροδωειδών. Στην Ευρώπη, άγριες φράουλες από τις Άλπεις πρωτοκαλλιεργήθηκαν τον Μεσαίωνα στη Ρώμη, ενώ ετυμολογικά η λέξη φράουλα προκύπτει από την Ιταλική λέξη «fragola».
O καρπός, τα φύλλα και οι ρίζες της φραουλιάς χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες στην παρασκευή φαρμάκων για τη διάρροια, χωνευτικών, λοσιόν για το δέρμα, επιθεμάτων για τα εγκαύματα, ενώ ο χυμός της χρησιμοποιούνταν στη λεύκανση των δοντιών.

Ρόδι...ότι θα έπρεπε να ξέρετε!

 Ιστορία

Το ρόδι, αποτέλεσε σύμβολο γονιμότητας και καλοτυχίας, για πολλούς πολιτισμούς και θρησκείες. Η ροδιά ήταν γνωστή στην αρχαία Ελλάδα και υπάρχουν αναφορές από τον Θεόφραστο και τον Όμηρο στην Οδύσσεια, που αναφέρει ότι καλλιεργούνταν στους κήπους του βασιλέα Αλκίνοου. Το ρόδι αποτέλεσε το σύμβολο των Ελευσίνιων Μυστηρίων και σύμφωνα με την μυθολογία το χάρισε ο Πλούτωνας στην Περσεφόνη για να τη «δέσει» με τον Άδη. Στην ελληνική παράδοση, συμβολίζει την γονιμότητα και την αιωνιότητα (αν και συνδέεται και με το θάνατο), γι’ αυτό σε γάμους και την Πρωτοχρονιά συνηθίζεται να σπάμε ρόδια.

Πορτοκάλια...ότι θα έπρεπε να ξέρετε!

 Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.  

Ορισμός - Ιστορία - Ετυμολογία

Το πορτοκάλι είναι ο καρπός του δέντρου της πορτοκαλιάς (Κιτρέα η σινική - Citrus sinensis) που είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, αειθαλές φυτό της οικογένειας των Εσπεριδοειδών.
Είναι το πιο γνωστό και δημοφιλές από τα εσπεριδοειδή και ανήκει στην ίδια οικογένεια με το γκρέιπφρουτ και το μανταρίνι, το λεμόνι, το γλυκολέμονο, το μανταρίνι, το νεράντζι, το κίτρο, την φράπα, το περγαμόντο, το γκρέιπφρουτ και το κουμκουάτ.
Η πορτοκαλιά κατάγεται από την Ινδία και την Κίνα όπου αναφέρεται σε γραπτά που αποδίδονται στον Κομφούκιο από το 500 π.Χ.
Η εντατική της καλλιέργεια άρχισε από το 10 μ.Χ. αιώνα στη Β. Αφρική, ενώ  κατά το 1490 διαδόθηκε στις μεσογειακές χώρες από τους Πορτογάλους. Από  την Ελλάδα διαδόθηκε σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και οι Ισπανοί ιεραπόστολοι ήταν αυτοί που την μετέφεραν στη Β. Αμερική.
Ετυμολογικά, η λέξη πορτοκάλι προέρχεται από την ιταλική «portogallo» που σημαίνει «Πορτογαλία», η οποία ήταν ονομαστή για τα γλυκά της πορτοκάλια.

Οι Διατροφικοί κίνδυνοι των διακοπών.

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

«Οι αόρατοι εχθροί…»

Κάποιοι μικροοργανισμοί του «κερατά»… κάποια ζωντόβολα που ούτε τα πιάνει το μάτι μας, επιβουλεύονται την υγεία μας και υπόσχονται να κάνουν τις διακοπές μας κόλαση, αν δεν τηρούμε εμείς ή κάποιοι άλλοι για λογαριασμό μας τους κανόνες υγιεινής. Το σκηνικό της κόλασης είναι σχεδόν έτοιμο λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν και περιλαμβάνει «αόρατους εχθρούς», «μπάνιο» σε κρύο ιδρώτα, διάχυτοι πόνοι, διάρροιες, εμετοί, το μόνο ίσως που λείπει είναι οι θειούχες αναθυμιάσεις…που αν κάνετε τις διακοπές σας σε κάποια λουτρόπολη με ιαματικά νερά ή σε κάποιο θέρετρο όπου υπάρχει και ηφαίστειο πληρούνται ίσως όλες οι προδιαγραφές για κόλαση πιστοποιημένη με σύστημα ISO…

Διατροφή και στεφανιαία νόσος.

 Η στεφανιαία καρδιοπάθεια αποτελεί την συχνότερη αιτία θανάτου στον δυτικό κόσμο και στην Ελλάδα. Η νόσος εκδηλώνεται με μερική ή ολική απόφραξη των στεφανιαίων αρτηριών, οι οποίες τροφοδοτούν με αίμα την καρδιά, με αποτέλεσμα το έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Γενετικοί παράγοντες όπως η ενδογενής σύνθεση και η διαχείριση της χοληστερόλης, η ποιότητα των αγγείων και περιβαλλοντικοί όπως το κάπνισμα, η υπέρταση, η διατροφή, η έλλειψη σωματικής άσκησης και ο τύπος προσωπικότητας διαφαίνεται ότι συνεισφέρουν εξίσου.

Τι τρώμε πριν, κατά και μετά την προπόνηση.

Πριν την προπόνηση. 

Ο χρόνος λήψης του γεύματος αποτελεί κεφαλαιώδους σημασίας παράγοντα για την αθλητική απόδοση. Το γεύμα πρέπει να λαμβάνεται 2-3 ώρες πριν την προπόνηση.
Το γεμάτο στομάχι θεωρείται αναστολέας της αθλητικής απόδοσης, γιατί αφενός δυσκολεύει την αναπνοή εμποδίζοντας την κίνηση του διαφράγματος και αφετέρου απομακρύνει μέρος του αίματος από τους μύες για τις ανάγκες της πέψης. Το άδειο στομάχι εκτός από την αίσθηση του «κενού», ενδέχεται να προκαλέσει υπογλυκαιμία και αίσθηση αδυναμίας.
Το γεύμα πρέπει να είναι πλήρες, ελαφρύ θερμιδικά, να αποτελείται από εύπεπτες τροφές και να μην ξεπερνά τις 400 θερμίδες, περιλαμβάνοντας κυρίως υδατάνθρακες για ενέργεια και κατά δεύτερο λόγο πρωτεΐνη, ενώ σημαντικό είναι να αποφύγουμε τα πολλά λίπη γιατί έχουν μεγάλο χρόνο παραμονής στο στομάχι.

Διατροφή και αθλητική απόδοση.

Μερικές δεκαετίες πριν οι σημερινές επιδόσεις στα διάφορα αθλήματα θα θεωρούταν ασύλληπτες και αντικείμενο της επιστημονικής φαντασίας. Ειδικά σε ορισμένα αθλήματα, έφηβοι αθλητές επιτυγχάνουν καλύτερες επιδόσεις από τις ολυμπιακές της εποχής των πατεράδων τους. Ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν αποφασιστικά στην επίτευξη των σημερινών απίστευτων επιδόσεων, καθώς επίσης και της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, του ύψους και της ευρωστίας του σημερινού ανθρώπου είναι η συσσώρευση της γνώσης και η εφαρμογή της στην βελτίωση της διατροφής.

Τσάι…σίγουρα δεν είναι ένα απλό ρόφημα - Μέρος 3

Τσάι και ρευματοειδής αρθρίτιδα

Σύμφωνα με διάφορες έρευνες, η κατανάλωση τεσσάρων φλιτζανιών πράσινου τσαγιού ημερησίως μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση ρευματοειδούς αρθρίτιδας ή να ελαττώσει τα συμπτώματά της.
Άλλες έρευνες έδειξαν ότι γυναίκες που πίνουν τσάι έχουν 60 % λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσουν ρευματοειδή αρθρίτιδα από αυτές που δεν πίνουν.
(Experimental Biology 2007, American Society for Nutrition Abstract 1652)

Τσάι…σίγουρα δεν είναι ένα απλό ρόφημα - Μέρος 2

Λευκό τσάι

Ένα τσάι που εξακολουθεί να κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά του είναι το λευκό, μιας και θεωρείται ως ένα από τα πιο σπάνια είδη στον κόσμο. Δύο ερμηνείες  υπάρχουν για την προέλευση του ονόματος του. Η πρώτη βασίζεται στο χρώμα του εκχυλίσματος του, που είναι πολύ ανοικτό, θα το χαρακτηρίζαμε ακόμη και "χλωμό". Η δεύτερη ερμηνεία βασίζεται στο πιο σπάνιο τσάι αυτής της κατηγορίας, το Silver Needles (Yin Zhen), που μαζεύεται δύο μέρες το χρόνο και αποτελείται μόνο από τα μεστωμένα τρυφερά μπουμπούκια των φύλλων, πριν ανοίξουν και είναι καλυμμένα με ένα άσπρο, σχεδόν ασημένιο, χνούδι. Έχει διακριτικό άρωμα και πολύ λεπτή χαρακτηριστική γεύση, που για να εκτιμηθεί απαιτεί γευστική οξύτητα και εξάσκηση στις χαμηλής έντασης γεύσεις.

Τσάι…σίγουρα δεν είναι ένα απλό ρόφημα - Μέρος 1

Το τσάι (τέιον στην καθαρεύουσα), είναι ένα παγκοσμίως διαδεδομένο ρόφημα και αποτελεί το πιο δημοφιλές ποτό στον κόσμο μετά το νερό. Είναι αυτοφυές φυτό στην περιοχή Ασσάμ, στην βορειοανατολική Ινδία,  ανάμεσα από το Μπουτάν, την Βιρμανία, το Θιβέτ και την Κίνα από την αρχαιότητα. Οι λαοί αυτοί, αρχικά χρησιμοποίησαν το τσάι ως βότανο - φάρμακο και όχι ως αφέψημα.
Το πράσινο, μαύρο, λευκό, και puerh τσάι προέρχονται από τα φύλλα του δένδρου του τσαγιού (Καμέλια η σινική - Camellia sinensis ή Καμέλια η θεά - Camellia thea) και οι διαφορετικές ποικιλίες προκύπτουν από την επεξεργασία που υφίστανται.

Νερό…η κοιτίδα της ζωής – Μέρος 3

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διαιτολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Το νερό κάτω από το μικροσκόπιο

Αν παρατηρήσουμε το νερό κάτω από το μικροσκόπιο…θα ανακαλύψουμε έναν ολόκληρο μικρόκοσμο από αλλόκοσμες και εντυπωσιακές φιγούρες. Πολλές από αυτές είναι ακίνδυνες, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τις παθογόνες μορφές που προκαλούν στην καλύτερη περίπτωση παροπλισμό και ταλαιπωρία μερικών ημερών μέχρι και στην χειρότερη τον θάνατο.