Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανισούχα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανισούχα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ανισούχα…στον αστερισμό του γλυκάνισου - Μέρος 2


Μαστίχα Χίου λικέρ


Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Τα ανισούχα των Βαλκανίων

Μαστίχα 

Στην Ελλάδα δύο διαφορετικά ποτά είναι γνωστά με τον όρο μαστίχα.
Η «Μαστίχα Χίου», είναι ένα τοπικό λικέρ Π.Ο.Π (Προστατευόμενης Ονομασίας Προελεύσεως) με φοβερές προοπτικές, που προκύπτει από εκχύλιση και απόσταξη μαστίχας. Θεωρείται ανώτερο ποιοτικά από το απλό λικέρ μαστίχας που προκύπτει από αρωματισμό αλκοόλης σιτηρών και προσθήκη ζάχαρης. Έχει μια γλυκιά μυρωδιά και γεύση παρόμοια με την γλυκόριζα.
Το άλλο ποτό είναι το «ούζο - μαστίχα», ένα ισχυρό αλκοολούχο που παράγεται από τον 18ο αιώνα, με συναπόσταξη σπόρων γλυκάνισου και μαστίχας.

Ανισούχα…στον αστερισμό του γλυκάνισου - Μέρος 1


Γλυκάνισος

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Εισαγωγή 

Τα οινοπνευματώδη ποτά αρωματισμένα με γλυκάνισο αποτελούν μια ιδιαίτερη και πολύ ενδιαφέρουσα κατηγορία, λόγω της μεγάλης ποικιλομορφίας τους, αλλά και της οικουμενικότητας της παραγωγής τους, διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό στο στυλ και το ύφος τους, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης. Τα συναντάμε σε διάφορες αλκοολικές περιεκτικότητες, από ξηρά έως πολύ γλυκά, αποσταγμένα μαζί με τον γλυκάνισο ή εκχυλίσματά του.

Ούζο…το εθνικό μας ποτό. - Μέρος 2

Ούζο Πλωμάρι Ισίδωρου Αρβανίτη
Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Οι διαφορές του ούζου με τα anis και το τσίπουρο

Η βασική διαφοροποίηση του ούζου από τα αλλά ανισούχα ποτά, είναι ο τρόπος αρωματισμού. Στο ούζο, που ανήκει στην κατηγορία των αποσταγμένων anis, η λήψη των αρωματικών ουσιών γίνεται με συναπόσταξη των σπορών σε διάλυμα νερού και αλκοόλης, αν και μπορεί να γίνει και με απλή διαβροχή. Αντίθετα, στην πλειοψηφία των anis, τα αρωματικά συστατικά των σπορών εκχυλίζονται με νερό και στην συνέχεια προστίθενται στο διάλυμα της αλκοόλης.
Η γεύση και το άρωμα του ούζου είναι παραπλήσια με αυτή του τσίπουρου, λόγω της κοινής τους καταγωγής, με αποτέλεσμα αρκετοί καταναλωτές να τα μπερδεύουν, κυρίως επειδή και τα δύο ειδικά στην Θεσσαλία και την Μακεδονία περιέχουν γλυκάνισο, που λόγω της ανηθόλης θολώνει κατά την αραίωση, αλλά πάραυτα η διαδικασία της παραγωγής τους είναι διαφορετική.
Το ούζο, εν αντιθέσει με το τσίπουρο, είναι κατά κανόνα μόνο σε μικρό ποσοστό προϊόν απόσταξης στεμφύλων (τουλάχιστον 20% σύμφωνα με τον  νομοθέτη), ενώ το υπόλοιπο είναι αλκοόλη γεωργικής προελεύσεως όπως προαναφέραμε. Παρόλα αυτά υπάρχουν και ούζα που είναι προϊόντα απόσταξης και σε μεγαλύτερα ποσοστά, μέχρι και 100%.

Ούζο…το εθνικό μας ποτό. - Μέρος 1


Ούζο 12

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Ορισμός 

Το «ούζο»,  είναι αλκοολούχο ποτό με γλυκάνισο, της κατηγορίας των «αποσταγμένων anis» και είναι καταχωρισμένο στο Παράρτημα ΙΙΙ του καν. (ΕΚ) 110/2008 ως ονομασία και γεωγραφική ένδειξη υπέρ της Ελλάδας και της Κύπρου. Η γεωγραφική ένδειξη «ούζο» αντικαθιστά υποχρεωτικά πλέον την επωνυμία πώλησης “αποσταγμένο anis”.
Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1576/89, ούζο είναι το παραδοσιακό  ανισούχο  αλκοολούχο ποτό, που παράγεται αποκλειστικά σε Ελλάδα και Κύπρο, με σύμμειξη αλκοολών που έχουν αρωματισθεί με απόσταξη ή διαβροχή με σπόρους ανίσου και ενδεχόμενα μαράθου, μαστίχα από το ιθαγενές μαστιχόδενδρο της Χίου (Pistacia Lentisus Chia ή Latifolia) και άλλους αρωματικούς σπόρους, φυτά και καρπούς. (Γενικό Χημείο του Κράτους)
Το ούζο παράγεται και καταναλώνεται ευρέως στην Ελλάδα, όπου και αποτελεί το εθνικό μας ποτό και στην Τουρκία, όπου είναι γνωστό ως Ρακί και ανήκει στην ίδια οικογένεια με το τσίπουρο, το αψέντι, το Γαλλικό περνό και ανισούχα άλλων χωρών που θα τα εξετάσουμε αργότερα σε ειδικό αφιέρωμα.

Τσίπουρο…Το Πνεύμα Του Μπουκαλιού - Μέρος 2


Τσίπουρο

Πώς πίνεται το τσίπουρο;

Κι αυτό είναι θέμα γούστου, αν και οι αποσταγματοποιοί προτείνουν  τα τσίπουρα να πίνονται δροσερά ή γύρω στους 12ο C. Αν τα πίνετε πολύ πιο κρύα, προσοχή γιατί μπορεί να  μας παρασύρουν σε υπερκατανάλωση.
Σερβίρεται σκέτο και δροσερό -αλλά όχι παγωμένο-, σε μικρά ποτήρια. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, σερβίρεται και σε ψηλό ποτήρι με πάγο. Το τσίπουρο με γλυκάνισο συνήθως σερβίρεται με πάγο και νερό, όπως το ούζο.
Το τσίπουρο πίνεται ως ορεκτικό πριν από το φαγητό, με συνοδεία μεζέδων. Το τσίπουρο (χωρίς γλυκάνισο) μπορεί να καταναλωθεί και μετά το γεύμα, ως χωνευτικό.