Βότκα…η κόκκινη. - Μέρος 1

Η βότκα είναι ένα άχρωμο, διαυγές, άοσμο (σπανιότερα χρωματισμένο και αρωματισμένο) και άγευστο αλκοολούχο ποτό που προέρχεται από την απόσταξη δημητριακών (σιταριού, κριθαριού, σίκαλης, μίγματος αυτών) ή γεωμήλων (πατάτες). Οι άνωθεν χαρακτηρισμοί πιθανόν να σας θυμίζουν περιγραφή χημικής ένωσης…όντως η βότκα είναι μια εξόχως δραστική «χημική ένωση», μια «υγρή χημεία», ένα από τα δημοφιλέστερα ποτά του πλανήτη!
Η βότκα, ήταν η απάντηση στο πρόβλημα των δύσκολων και παρατεταμένων χειμώνων, με τις πολικές θερμοκρασίες των χωρών του Βορρά, που αναζητούσαν ένα δυνατό αλκοολούχο ποτό το οποίο δεν θα πάγωνε όπως συνέβαινε με το κρασί και η μπίρα...

Whisky λικέρ - Μέρος 2

Ιρλανδία

Irish Mist
Το Irish Mist, είναι ένα διάσημο λικέρ, 35% vol., που φτιάχνεται, από ιρλανδικό ουίσκι, μέλι, βότανα και μπαχαρικά και σημαίνει "Ιρλανδέζικη ομίχλη". Το Irish Mist, ήταν το πρώτο Ιρλανδέζικο λικέρ, οι ρίζες του οποίου χάνονται τουλάχιστον 1000 χρόνια πριν, σε ένα αρχαίο ποτό που αποτελούταν από κρασί, μέλι, μπαχαρικά και βότανα (μεταξύ των οποίων ερείκη), το οποίο πίνανε οι οπλαρχηγοί και οι ευγενείς των αρχαίων φυλών της Ιρλανδίας.

Whisky λικέρ - Μέρος 1

Σκωτία

Drambuie

Το Drambuie, το διασημότερο Whisky λικέρ, είναι ένα ποτό που αρχικά δημιουργήθηκε αποκλειστικά για τον Πρίγκιπα Κάρολο Εδουάρδο Στιούαρτ της Σκοτίας το 1746. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Κάρολος (γνωστός και ως καλός Πρίγκιπας Τσάρλυ), μετά την ήττα του στη μάχη του Culloden, η οποία έσβησε τις ελπίδες της οικογένειας των Στιούαρτ για τον θρόνο της Μεγάλης Βρετανίας, καταδιωκότανε από τους άνδρες του βασιλιά της Βρετανίας στα Highlands και τα νησιά της Δυτικής Σκωτίας. Κάποιες φυλές των Highlands, μεταξύ των οποίων και οι MacKinnon, με αρχηγό τον Τζον MacKinnon, έσπευσαν να τον βοηθήσουν, φυγαδεύοντάς τον στο νησί Skye. Σε ανταπόδoση για την γενναιότητα που επέδειξε, ο πρίγκιπας χάρισε στον John MacKinnon την μυστική συνταγή του προσωπικού του λικέρ - ελιξίριου, που πολλά χρόνια αργότερα, θα γίνει γνωστό ως Drambuie.

Ανισούχα…στον αστερισμό του γλυκάνισου - Μέρος 2

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Τα ανισούχα των Βαλκανίων

Μαστίχα 

Στην Ελλάδα δύο διαφορετικά ποτά είναι γνωστά με τον όρο μαστίχα.
Η «Μαστίχα Χίου», είναι ένα τοπικό λικέρ Π.Ο.Π (Προστατευόμενης Ονομασίας Προελεύσεως) με φοβερές προοπτικές, που προκύπτει από εκχύλιση και απόσταξη μαστίχας. Θεωρείται ανώτερο ποιοτικά από το απλό λικέρ μαστίχας που προκύπτει από αρωματισμό αλκοόλης σιτηρών και προσθήκη ζάχαρης. Έχει μια γλυκιά μυρωδιά και γεύση παρόμοια με την γλυκόριζα.
Το άλλο ποτό είναι το «ούζο - μαστίχα», ένα ισχυρό αλκοολούχο που παράγεται από τον 18ο αιώνα, με συναπόσταξη σπόρων γλυκάνισου και μαστίχας.

Ανισούχα…στον αστερισμό του γλυκάνισου - Μέρος 1

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Εισαγωγή 

Τα οινοπνευματώδη ποτά αρωματισμένα με γλυκάνισο αποτελούν μια ιδιαίτερη και πολύ ενδιαφέρουσα κατηγορία, λόγω της μεγάλης ποικιλομορφίας τους, αλλά και της οικουμενικότητας της παραγωγής τους, διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό στο στυλ και το ύφος τους, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης. Τα συναντάμε σε διάφορες αλκοολικές περιεκτικότητες, από ξηρά έως πολύ γλυκά, αποσταγμένα μαζί με τον γλυκάνισο ή εκχυλίσματά του.

Ούζο…το εθνικό μας ποτό. - Μέρος 2

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Οι διαφορές του ούζου με τα anis και το τσίπουρο

Η βασική διαφοροποίηση του ούζου από τα αλλά ανισούχα ποτά, είναι ο τρόπος αρωματισμού. Στο ούζο, που ανήκει στην κατηγορία των αποσταγμένων anis, η λήψη των αρωματικών ουσιών γίνεται με συναπόσταξη των σπορών σε διάλυμα νερού και αλκοόλης, αν και μπορεί να γίνει και με απλή διαβροχή. Αντίθετα, στην πλειοψηφία των anis, τα αρωματικά συστατικά των σπορών εκχυλίζονται με νερό και στην συνέχεια προστίθενται στο διάλυμα της αλκοόλης.
Η γεύση και το άρωμα του ούζου είναι παραπλήσια με αυτή του τσίπουρου, λόγω της κοινής τους καταγωγής, με αποτέλεσμα αρκετοί καταναλωτές να τα μπερδεύουν, κυρίως επειδή και τα δύο ειδικά στην Θεσσαλία και την Μακεδονία περιέχουν γλυκάνισο, που λόγω της ανηθόλης θολώνει κατά την αραίωση, αλλά πάραυτα η διαδικασία της παραγωγής τους είναι διαφορετική.
Το ούζο, εν αντιθέσει με το τσίπουρο, είναι κατά κανόνα μόνο σε μικρό ποσοστό προϊόν απόσταξης στεμφύλων (τουλάχιστον 20% σύμφωνα με τον  νομοθέτη), ενώ το υπόλοιπο είναι αλκοόλη γεωργικής προελεύσεως όπως προαναφέραμε. Παρόλα αυτά υπάρχουν και ούζα που είναι προϊόντα απόσταξης και σε μεγαλύτερα ποσοστά, μέχρι και 100%.

Ούζο…το εθνικό μας ποτό. - Μέρος 1

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Ορισμός 

Το «ούζο»,  είναι αλκοολούχο ποτό με γλυκάνισο, της κατηγορίας των «αποσταγμένων anis» και είναι καταχωρισμένο στο Παράρτημα ΙΙΙ του καν. (ΕΚ) 110/2008 ως ονομασία και γεωγραφική ένδειξη υπέρ της Ελλάδας και της Κύπρου. Η γεωγραφική ένδειξη «ούζο» αντικαθιστά υποχρεωτικά πλέον την επωνυμία πώλησης “αποσταγμένο anis”.
Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1576/89, ούζο είναι το παραδοσιακό  ανισούχο  αλκοολούχο ποτό, που παράγεται αποκλειστικά σε Ελλάδα και Κύπρο, με σύμμειξη αλκοολών που έχουν αρωματισθεί με απόσταξη ή διαβροχή με σπόρους ανίσου και ενδεχόμενα μαράθου, μαστίχα από το ιθαγενές μαστιχόδενδρο της Χίου (Pistacia Lentisus Chia ή Latifolia) και άλλους αρωματικούς σπόρους, φυτά και καρπούς. (Γενικό Χημείο του Κράτους)
Το ούζο παράγεται και καταναλώνεται ευρέως στην Ελλάδα, όπου και αποτελεί το εθνικό μας ποτό και στην Τουρκία, όπου είναι γνωστό ως Ρακί και ανήκει στην ίδια οικογένεια με το τσίπουρο, το αψέντι, το Γαλλικό περνό και ανισούχα άλλων χωρών που θα τα εξετάσουμε αργότερα σε ειδικό αφιέρωμα.

Βερμούτ - Μέρος 2

Οι σημαντικότερες μάρκες βερμούτ .

Martini

Η περιοχή του Πιεμόντε στους πρόποδες των Άλπεων, με πρωτεύουσα το Τορίνο, αποτέλεσε την κοιτίδα του κορυφαίου σε πωλήσεις διεθνώς εμπορικού σήματος βερμούτ.
Το σωτήριον έτος 1863 στο Τορίνο, δύο εργαζόμενοι σε μια εταιρεία παραγωγής και εμπορίας κρασιού, ο Alessandro Martini και ο Luigi Rossi,  δημιούργησαν το Martini, ένα στυλάτο βερμούτ που έγινε θρύλος, με τα βραβεία να έρχονται σαν την βροχή, αφού μέχρι το 1912 είχε κερδίσει 13 Grand Prix και 40 χρυσά μετάλλια σε διάφορους διεθνείς διαγωνισμούς.
Η Martini μετράει ενάμισι αιώνα επιτυχημένης ζωής και παράγει ξηρά, γλυκά και ροζέ βερμούτ, αλλά είναι πιο γνωστή για το Rosso της.

Βερμούτ - Μέρος 1

Η ετυμολογία του βερμούτ

Τα Βερμούτ είναι ενισχυμένοι οίνοι με αλκοόλ (15-18% vol), που έχουν αρωματιστεί με διάφορα βότανα (ρίζες, φλοιούς, άνθη, σπόρους) και μπαχαρικά.
Αναζητώντας στους μαιάνδρους του μεσαίωνα την ετυμολογία και την πατρότητα της λέξης βερμούτ, η πιθανότερη εκδοχή είναι ότι προέρχεται από την γερμανική λέξη wormut που σημαίνει άψινθος (αρτεμισία) και υπονοεί την προσθήκη της στο κρασί. Είναι το ίδιο βότανο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή του αψεντιού.
Στην Ιταλία και την Γαλλία το βερμούτ «Vermouth», είναι προϊόν με προστατευμένη ονομασία προέλευσης, ενώ τα αντίστοιχα ποτά που παράγονται στην Γερμανία, την Αυστρία και τις σκανδιναβικές χώρες φέρουν την ονομασία «Wermout».

Τζιν…το ποτό των Ιπτάμενων Ολλανδών. - Μέρος 2

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διαιτολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Premium gins

Πρόκειται για τζιν που παρασκευάζονται από εξαιρετικής ποιότητας πρώτες ύλες, με ιδιαίτερο τρόπο απόσταξης και παραγωγικής διαδικασίας γενικότερα με αποτέλεσμα να προκύπτουν μοναδικά τζιν, με αξεπέραστη γεύση - άρωμα και ποιότητα που ξεχωρίζουν.
Η ειρωνεία για το τζιν, είναι ότι για πολλά χρόνια αποτέλεσε την προσωποποίηση του φθηνού ποτού και της μπόμπας, ενώ πλέον στην premium εκδοχή του, έχει μετεξελιχθεί σε ένα από τα καθαρότερα και ποιοτικότερα ποτά, που με τα  ελάχιστα οργανικά έλαια που περιέχει (λιγότερα από οποιοδήποτε άλλο ποτό), μειώνει πολύ τις πιθανότητες για ένα ενδεχόμενο hangover, ειδικά αν το πίνουμε σκέτο.

Τζιν…το ποτό των Ιπτάμενων Ολλανδών. - Μέρος 1

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διαιτολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.

Ιστορία - Διάδοση

Το ξεκίνημα του τζιν (ζενέβα) στην Ολλανδία.

Το Τζιν όπως και τα άλλα αλκοολούχα ποτά του βορρά, το ακουαβίτ και η βότκα θεωρούνται απόγονοι του Ιρλανδικού ουίσκι. Ο εκχριστιανισμός της Ολλανδίας από τους Ιρλανδούς τον 6ο μ.Χ. αιώνα, είχε σαν συνέπεια να περάσουν τα μυστικά της απόσταξης στα χέρια των Ολλανδών, οι οποίοι μετά την απελευθέρωσή τους από τους Ισπανούς, εκτόπισαν τους Πορτογάλους από τους νέους θαλάσσιους δρόμους και τις νεοαναδυόμενες αγορές των νέων κόσμων που ανακαλύφθηκαν και εκμεταλλεύτηκαν κατά τον καλύτερο τρόπο την παρθένα γη στην εμπορία και διακίνηση των αλκοολούχων και των μπαχαρικών στην παγκόσμια αγορά της εποχής.

Αλληλεπιδράσεις αλκοόλ και φαρμάκων.

Πιθανότατα όλοι να γνωρίζουμε ότι δεν πρέπει να προσλαμβάνουμε ταυτόχρονα αλκοόλ και φάρμακα. Αυτό που δεν γνωρίζουμε ίσως είναι ότι το ήπαρ είναι το όργανο που επιβαρύνεται ιδιαίτερα, επειδή είναι επιφορτισμένο με τον μεταβολισμό της αλκοόλης αλλά και των φαρμάκων.  
Η αλκοόλη σε μικρές ποσότητες αυξάνει την γαστρική απορρόφηση, διασπείρεται ελεύθερα στο σωματικό νερό και μεταβολίζεται (διασπάται) στο ήπαρ. Ξαφνική και μεγάλη ποσοτικά λήψη αλκοόλης προκαλεί σπασμό του στομάχου και καθυστερημένη απορρόφηση του φαρμάκου.

Διατροφή και στεφανιαία νόσος.

 Η στεφανιαία καρδιοπάθεια αποτελεί την συχνότερη αιτία θανάτου στον δυτικό κόσμο και στην Ελλάδα. Η νόσος εκδηλώνεται με μερική ή ολική απόφραξη των στεφανιαίων αρτηριών, οι οποίες τροφοδοτούν με αίμα την καρδιά, με αποτέλεσμα το έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Γενετικοί παράγοντες όπως η ενδογενής σύνθεση και η διαχείριση της χοληστερόλης, η ποιότητα των αγγείων και περιβαλλοντικοί όπως το κάπνισμα, η υπέρταση, η διατροφή, η έλλειψη σωματικής άσκησης και ο τύπος προσωπικότητας διαφαίνεται ότι συνεισφέρουν εξίσου.

Βότκα…η κόκκινη. - Μέρος 2

Η παραγωγή της βότκας και η εξέλιξή της.

Αρχικά, όπως άλλωστε συνέβη και με τα άλλα αλκοολούχα ποτά η γεύση της βότκας ήταν τραχιά και χοντροκομμένη. Σε κάποιες περιοχές το πρόβλημα συγκαλύφθηκε με ανάμιξη με νερό, απομάκρυνση των κεφαλών και των ουρών της απόσταξης (τα κλάσματα που λαμβάνονται πρώτα και τελευταία) και παλαίωση σε δρύινα βαρέλια. Η χρήση αρωματικών υλών όπως, αψιθιά, βελανίδι, γλυκάνισο, σημύδα, ρίζα, καλεντούλα, κεράσι, ραδίκι, άνηθος, φουντούκι, πιπερόριζα, χρένο, κυμινοειδές κάρο, άνηθος, γιουνίπερος, λεμόνι, μαστίχα, μέντα, τέφρα βουνών, πιπέρι, μέντα, σμέουρο, φασκόμηλο, καρπούζι, κεράσι, αχλάδι, μούρα, και βατόμουρα, δείχνουν με τον πιο παραστατικό τρόπο την φαντασία και την εφευρετικότητα αυτών των λαών. Φανταστείτε…σχεδόν ο κάθε γαιοκτήμονας είχε το δικό του ιδιαίτερο είδος βότκας! Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σπιτικές βότκες, ήταν συνήθως αρωματικές, εν αντιθέσει με τις προερχόμενες από τις κρατικές οινοπνευματοποιίες.

Μπύρα...μια κυρία 5.000 ετών! - Μέρος 2

Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διαιτολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία

Από την σκοπιά του Διαιτολόγου

Η χαμηλή περιεκτικότητα της μπύρας σε αλκοόλ  καθιστά ελκυστική την κατανάλωσή της από τις μικρές ηλικίες και το ασθενές φύλο. Το αλκοολικό περιεχόμενο της μπύρας κυμαίνεται συνήθως από 4.8 - 8.5 %, αν και υπάρχουν μπύρες χωρίς αλκοόλ και κάποιες με μεγαλύτερη περιεκτικότητα.
Αξιολογώντας θρεπτικά την μπύρα αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι στείρα από θρεπτικά συστατικά, παρούσες είναι οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β λόγω της μαγιάς, που ευθύνονται για την έκλυση της ενέργειας από την τροφή καθώς και το μαγνήσιο και ο φωσφόρος, δύο στρατηγικά μέταλλα για τον οργανισμό.

Μπύρα...μια κυρία ηλικίας 5000 ετών! - Μέρος 1

Ετυμολογία.

Η λέξη μπίρα προέρχεται πιθανότατα από την ιταλική λέξη birra η οποία με τη σειρά της προέρχεται από τη λατινική -biber (ποτό), που συνδέεται και με το λατινικό ρήμα bibere (πίνω). Η ελληνική λέξη ζύθος αναφέρεται επίσης από αρχαίους γεωγράφους περιηγητές, όπως ο Διόδωρος και ο Στράβων, δηλώνοντας βασικά το ποτό από κριθάρι, κυρίως των Αιγυπτίων. Η λέξη ζύθος σχετίζεται με το ρήμα - ζέω (δηλαδή βράζω).

Ουίσκι…το νερό της ζωής και της λήθης.

Ετυμολογία – Ιστορία.

Σύμφωνα με τον Ιρλανδικό μύθο στην Κελτική γλώσσα η λέξη ουίσκι σημαίνει «νερό ευλογημένο». Η ιστορική παράδοση θέλει τον Άγιο Πατρίκιο να είναι ο πρώτος παρασκευαστής ουίσκι και να ραίνει μ΄ αυτό τους ινδιάνους που βάφτιζε χριστιανούς θεωρούμενος από τους Ιρλανδούς ως ο πατέρας του ουίσκι.
Η χώρα που γέννησε το ουίσκι ήταν η Ιρλανδία ή το Έιρε αν θέλετε, που αποτελεί την Κελτική και σημερινή της ονομασία. Λόγω των χαμηλών απαγορευτικών θερμοκρασιών για την καλλιέργεια της αμπέλου οι Κέλτες μαθαίνοντας την τέχνη της απόσταξης από τους μοναχούς οι οποίοι την διδάχθηκαν πιθανότατα από τους Αιγυπτίους, αντικατέστησαν το σταφύλι με το κριθάρι δίνοντας ζωή στο πρώτο ουίσκι.

Κονιάκ…το «καμμένο» κρασί.

Η ιστορία, η γη και οι οίκοι του κονιάκ.

Το κονιάκ πήρε το όνομά του από την ομώνυμη μικρή πόλη της Δυτικής Γαλλίας.
Η ιστορία του κονιάκ, που είναι αναμφίβολα ένα από τα καλύτερα και πιο εξευγενισμένα αποστάγματα του κόσμου, έχει παραδόξως τις ρίζες της στο χαλασμένο κρασί…Από τον 13ο αιώνα Ολλανδοί έμποροι μετέφεραν βαρέλια κρασιού από τη Γαλλία στη Βόρειο Ευρώπη. Συχνά, το κρασί χαλούσε κατά την διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού κι έτσι, τον 16ο αιώνα, άρχισαν να αποστάζουν το κρασί και να φτιάχνουν ένα είδος brandy το "brandijwin" ή "καμένο κρασί".

Βοτανικά λικέρ - Μέρος 2

Fläminger Jagd

Το Fläminger Jagd, είναι ένα Γερμανικό, ήπιο φυτικό λικέρ, που χρονολογείται από τον 19ο αιώνα και είναι ανταγωνιστής του Jägermeister. Παράγεται στην περιοχή Fläming, με ευγενή και ασύγκριτη ισορροπημένη γεύση, που βασίζεται στον επιτυχημένο συνδυασμό από 38 εξωτικά βότανα και βύνη.
Η Γερμανία είναι γνωστή για την μπίρα της, τα λουκάνικα και τη μεγαλύτερη ποικιλία βοτανικών ποτών στον κόσμο…Υπάρχουν περισσότερα από 150 διαφορετικά λικέρ βοτάνων σε όλη την Γερμανία.

Βοτανικά λικέρ - Μέρος 1

Galliano

Το 1896 στο Λιβόρνο της Ιταλίας, ο Arturo Vaccari, ένας νεαρός Ιταλός ποτοποιός, δημιούργησε ένα λικέρ, το οποίο αφιέρωσε σε όλους τους Ιταλούς πρωτοπόρους που έφυγαν για το Eldorado. Ο Arturo, έδωσε σ’ αυτό το λικέρ το όνομα ενός διάσημου Ιταλού ήρωα, στον πόλεμο της Αβυσσηνίας. Επηρεασμένος από την Ιταλική ιστορία, ο Vaccari επέλεξε τις κολώνες των Ρωμαϊκών ναών, ως μοντέλο για τη δημιουργία της ψηλής, πολύπλευρης φιάλης, που μέχρι σήμερα, παραμένει μοναδική, αποτελώντας κλειδί για την επιτυχία του προϊόντος.