Για το άρθρο συνεργάστηκαν οι Διατροφολόγοι Νατσιούλης Αθανάσιος και Τσαπανίδου Μαρία.
Ιστορία.
Η βιταμίνη Ε (τοκοφερόλη) ανακαλύφθηκε το 1922, από τους Αμερικανούς ιατρούς Herbert McLean Evans και Katharine J. Scott Bishop, μετά από πειράματα σε αρουραίους, που με συγκεκριμένη διατροφή δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πέραν από τις μέχρι τότε γνωστές βιταμίνες, θα έπρεπε να υπάρχει και κάποιος άλλος παράγοντας που επιδρά στο αναπαραγωγικό σύστημα και ο οποίος βρέθηκε στους σπόρους του σιταριού. Το 1936, ο Evans απομόνωσε την τοκοφερόλη από φυτικά έλαια και την ονόμασε έτσι λόγω της φυσιολογικής της δράσης, από τις ελληνικές λέξεις "τόκος" (γέννα, δημιουργία) και "φέρω", επειδή η απουσία της είχε συσχετισθεί με προβλήματα στην αναπαραγωγική λειτουργία, όπως αποβολές εμβρύων. Το 1938 παρασκευάστηκε συνθετικά στην Ελβετία από τον Karrer και τον Smith στις Η.Π.Α.