Οίνος…ο αγαπητός - μέρος 2

Η σύσταση & οι κυριότερες βιταμίνες του κρασιού 

Αν βάλουμε το κρασί «κάτω από το μικροσκόπιο», θα διαπιστώσουμε ότι  αποτελείται από έναν κυκεώνα ουσιών, με διαφορετικές ιδιότητες. Η κάθε μία από αυτές «δίνει το στίγμα της», συμμετέχοντας ποσοτικά και ποιοτικά  ανάλογα, βάζοντας την δικιά της πινελιά στο τελικό θρεπτικό και οργανοληπτικό αποτέλεσμα.

Εκτός από το νερό, οι κυριότερες κατηγορίες ουσιών που συμμετέχουν στη σύσταση του κρασιού είναι οι εξής: βιταμίνες, καρβονυλικές ενώσεις, ανόργανα συστατικά, τερπενικές ενώσεις, οργανικά και πτητικά οξέα, ένζυμα, εστέρες, ζάχαρα, αρωματικές ενώσεις, αλκοόλες, πηκτινικές ουσίες, αζωτούχες ενώσεις, φαινολικές ενώσεις.

Ο οίνος με βάση τα τεκμήρια, σαν ευφραντικό, αποτελεί μια σχετικά καλή  συμπληρωματική πηγή βιταμινών Β1, B2, Β3, Β5, Β6, Β12, Βιοτίνης και C. Ο πλούτος και η σημασία του οίνου για την διατροφή του ανθρώπου δεν εξαντλείται μόνο στο βιταμινικό του περιεχόμενο, άλλα και σε ένα μεγάλο πλήθος άλλων ουσιών (όπως τα αντιοξειδωτικά), με πολλαπλές θετικές επιδράσεις σύμφωνα με τα πορίσματα ερευνών όπως θα δούμε παρακάτω, που τον καθιστούν ιδιαίτερα σημαντικό για την καλή υγεία του ανθρώπου.

Οίνος…ο αγαπητός - μέρος 1

Ετυμολογία 

Την λέξη "οίνος" την συναντάμε στην ελληνική γλώσσα από τους μυκηναϊκούς χρόνους στη γραμμική Β, ωστόσο δεν είναι γνωστή η προέλευσή της. Η λέξη απαντάται σε όλες σχεδόν τις γλώσσες της Μεσογείου καθώς και στις περισσότερες της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας. Οι τύποι των σημιτικών γλωσσών (εβραϊκά jajin, αραβικά wain) θεωρούνται δάνεια από γειτονικούς λαούς. Οι κελτικοί τύποι (αρχαία ιρλανδικά fin, γαλατικά gwin) θεωρούνται δάνεια από τη λατινική γλώσσα (vinum), κάτι που ορισμένοι δέχονται και για το γοτθικό-γερμανικό wein, από το οποίο με τη σειρά τους κατάγονται πιθανότατα οι τύποι των σλαβικών και βαλτικών γλωσσών. Πιθανότερη εκδοχή θεωρείται ωστόσο ότι η λέξη προήλθε από μια άγνωστη γλώσσα της περιοχής του νοτίου Καυκάσου, από την λέξη «βίνος», δηλαδή αγαπητός, επίθετο που έδωσαν οι  Άρειοι στον χυμό του σταφυλιού.

Η λέξη "κρασί" αντικατέστησε τη λέξη "οίνος" στους βυζαντινούς χρόνους και προέρχεται  από τη λέξη κράσις (ανάμειξη με νερό), που παραπέμπει στη συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων να πίνουν το κρασί τους ανακατεμένο με νερό.